ကိုစိုင္းဗလတစ္ေယာက္ မနက္ျဖန္မနက္ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ က်င္းပမယ့္ ႐ွမ္းေျမာက္ပိုင္းဆိုင္ရာကာယဗလေမာင္ၿပိဳင္ပြဲမွာဒိုင္လုပ္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရတယ္။ သူဟာ အသက္ ၃၂ႏွစ္ရိွပီျဖစ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ရိွအမ်ိဳးသားတစ္ဦးျဖစ္ပီး ကာယဗလေမာင္တစ္ဦးျဖစ္ကာ ဇနီးျဖစ္သူ မနန္းအိအိခ်ိဳဟာလည္း အလွမယ္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ကာယဗလေမာင္နဲ႔ အလွမယ္ ဟာ ဆရာဝန္နဲ႔သူနာျပဳလို အတြဲအဆက္ အလိုက္အဖက္ပဲမဟုတ္ပါလား။ အမွန္ပါပဲ။ လား႐ိႈးတစ္ၿမိဳ႕လံုး အားက်ရတဲ့ အၾကင္လင္မယားစံုတြဲ။ အသက္၅ႏွစ္ရိွပီျဖစ္တဲ့ အႁမႊားပူးသားေလး၂ေယာက္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားပီး မန္းေလး-လား႐ိႈးလမ္းမေပာ္မွာ Gym ဖြင့္လွစ္ကာ Body Trainer တစ္ဦးအျဖစ္အသက္ေမြးရင္း ဝါသနာပါရာ လုပ္ငန္းကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လုပ္ကိုင္လ်က္ရိွပါတယ္။ ေနအိမ္ကေတာ့ ရပ္ကြက္ႀကီး၁၁ မွာပါ။ Gymမွေနအိမ္ကိုေရာက္ဖို႔ နာရီဝက္ခန္႔ ကားေမာင္းရပါေသးတယ္။ ပံုမွန္ ည၉နာရီဆို ပိတ္ေပမယ့္ မနက္ျဖန္ခါၿပိဳင္ပြဲမွာဒိုင္လုပ္ေပးဖို့ကလည္းရိွေနေတာ့ ၈နာရီေလာက္နဲ႔ပိတ္ပီး ကားေမာင္းကာ အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။
ကိုစိုင္းဗလဟာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ခြန္အားဗလနဲ႔ ျပည့္စံုလွတယ္။ 20ပတ္လည္ လက္ေမာင္းအိုးက လက္၂ဖက္နဲ႔ ညႇစ္ေတာင္ မျပည့္ခ်င္။ ရင္အုပ္ ေမာက္ခ်က္ႀကီးခ်က္ကလည္း သူ႔မိန္းမနဲ႔သူ လမ္းထြက္ရင္ သူ႔မိန္းမႏို႔ထက္ သူ႔ရင္အုပ္ကိုသာ လူတိုင္းေငးက်တယ္။ ဗိုက္ႂကြက္သားၾကည့္ဦးမလား? 6 packs ပင္မကခ်င္ေတာ့ 8 packs ေတာင္ ခပ္ေရးေရးေပၚေနပီ။ ေပၚဆို အိပ္၊ စား၊ Gym ဒီသံုးမ်ိဳးပဲ လုပ္ေနတာမလား။💪💪💪
"ဟယ္ ေမာင္ ဒီေန႔ျပန္လာတာ ေစာပါပဲ" ဇနီးျဖစ္သူက ႀကိဳတယ္။ ႏုတ္ခမ္းခ်င္း ႁပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္ကာ "ဟုတ္တယ္ မရယ္ မနက္ျဖန္ပြဲမွာ ဒိုင္လုပ္ေပးဖို႔ရိွလို႔ ေစာေစာျပန္လာတာ" အသြားတစ္ခါ အျပန္တစ္ခါ နမ္းရင္း ႏုတ္ဆက္တက္က်တာ သူတို႔ လင္မယားထံုးစံ။ "သားငယ္ေလးေတြေရာ" "စာလုပ္ေနၾကတယ္ သူတို႔ဆရာနဲ႔" KG တန္းကေလးေတြသာျဖစ္ေပမယ့္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသူ မိသားစုပီပီ ကေလးမ်ားကို ညဘက္ Guide ဆရာ ငွါးကာ စာသင္ျပေပးေလ့ရိွတယ္။ "ေအာ္ အကို ျပန္ေရာက္ပီလားခဗ်" "ဟာေဖေဖျပန္လာပီ ေဟး " အေပၚထပ္က စာၾကည့္စာပြဲကို တက္သြားေတာ့ Guide ဆရာေလး ကိုမင္းသူရိန္ကႏုတ္ဆက္တယ္။ သူ႔ သား အငယ္ေလး ၂ေယာက္ကလည္း ေပ်ာ္လို႔ျမဴးလို႔။ ဆရာမင္းသူရိန္ဟာ ကိုစိုင္းဗလတို႔ အိမ္နဲ႔ ၄ အိမ္ေက်ာ္မွအိမ္က ေဆးေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ပီး၊ အပိုဝင္ေငြရေအာင္ ကေလး၂ေယာက္ကို ညဘက္စာ လာလာျပေနသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
မင္းသူရိန္ဟာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ပါ။ ဗလႀကီးႀကီးနဲ႔ ကေလး၂ေယာက္အေဖ ကိုစိုင္းဗလကို ႀကိတ္ crush ေနသူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ညစဥ္ညတိုင္း လက္ခလည္က္ို တံေတြးစြတ္ပီး စအိုဝကို ပြတ္ရင္း က်န္တစ္ဖက္ကဂြင္းထု၊ ပါးစပ္က ကိုစိုင္းဗလ နာမည္ကို တီးတိုးတလို႔ လရည္ထြက္တဲ့အထိ အာသာေျဖ ထုခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြလည္း မနည္းေတာ့။ တခါတခါမ်ား ကိုစိုင္းဗလ တစ္ေယာက္ထဲ အိမ္မွာရိွေနတဲ့အခ်ိန္မ်ားဆို ဝင္လံုးလိုက္ခ်င္တာ။ ဟိုကလက္မခံရင္ ေစာက္႐ွက္ကြဲမွာ ေၾကာက္တာနဲ႔ပဲ မလံုးျဖစ္ခဲ့။
"ဟာ ေမာင္ကလည္း၊ မနက္ျဖန္ ဒိုင္လူႀကီး လုပ္ေပးရဦးမယ့္ဟာ ပင္ပန္းမယ္ အိပ္ေတာ့၊ မလိုးနဲ႔ေတာ့ကြာ" ၉နာရီေတာင္ မထိုးခ်င္ေသး၊ ကေလး၂ေယာက္လည္းအိပ္ယာဝင္ၾကပီ "ဟြန္းးး မရဘူးကြာ လိုးမွာပဲ" မနန္း ဖင္ကို ညွစ္ရင္း ကိုစိုင္းတစ္ေယာက္ ကေလးဆိုးႀကီးလို မူခႊ်ဲခႊ်ဲေျပာလိုက္တယ္။ စားေနက် အစားအစာမ်ားက သုတ္ကိုပြားလို႔ ဒုတ္ကိုထြားေစတဲ့ အစာေတြမို႔ လိင္ဆႏၵကိုထိန္းမရ။ ၂ေယာက္အိပ္ေမြ႔ယာႀကီးေပၚမွာ ခ်စ္ရည္လူးဖို႔ အားသန္ေနတဲ့ ကိုစိုင္း၊ မနန္းရဲ႕ ညဝတ္အက်ႌအ႐ွည္ကို အထက္ကို မတင္ခြ်တ္ပီး ႏို႔နဲ႔ ဖင္ကိုညႇစ္ရင္း လည္ပင္တစ္ေလ်ွာက္ မာကင္ေပးေနေတာ့တယ္။ "ငါ့မိန္းမက ကေလး၂ေယာက္အေမသာဆိုတယ္ အပ်ိဳရံႈးတယ္ကြာ" ရမက္ထန္ထန္အသံနဲ႔ တီးတိုးဆိုရင္း ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းခံေဖာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ပီး ေစာက္ေမြးမဲမဲမ်ား သိုင္းခ်ံဳထားတဲ့ ႏုတ္ခမ္းသားထူထူ အစိျပဴးျပဴးေစာက္ဖုတ္ကို ႏွာေခါင္းျမဳတ္ေအာင္ တရႊတ္ရႊတ္ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ ဘာဂ်ာဆြဲေနပါေတာ့တယ္။ မနန္းကလည္း ေပါင္း၂ေခ်ာင္းနဲ႔ ကိုစိုင္းေခါင္းကိုညႇပ္ရင္း တအင္းအင္းး ညီးကာ ေလာကနိဗၺာန္ေရာက္လို႔ေနပာပဲ။ အေ႐ွ႕လက္ဆစ္တစ္ဝက္ေလာက္ ထိုးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္စိကို သြားနဲ႔ မနာတစ္နာေလး ငံုကိုက္ေလာက္ေတာ့ လက္နဲ႔တြန္းရင္း "အား နာတယ္ ေမာင္!! မကိုက္နဲ႔ေလ"။ ဝတ္ထားတဲ့ စြတ္က်ယ္အက်ႌနဲ႔ ေအာက္ခံေဖာင္းဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ လင္ေရာမယားပါ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း၊ ကိုယ္တီးတံုးလံုးနဲ႔ ခႏၶာ၂ခု ခြာမရေအာင္ ပူးကပ္ေနၾကပံုက စြဲမက္စရာ။
"မႈတ္ေပး" အသံျသျသနဲ႔ေျပာလာတဲ့ကိုစိုင္း၊ မနန္းလည္း မဆိုင္းမတြပဲ ၆လက္မေက်ာ္ ဒစ္ကားကား လီးတုတ္ႀကီးကို ေရခဲေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းပမာ အငမ္းမရ စုပ္ေပးေနေတာ့တာ။ လီးႀကီးဟာ မနန္းပါးစပ္ထဲမွာ အေၾကာမ်ားတင္းေထာင္လာတဲ့အထိ ၾကီးလာတာ မနည္းမေနာ။ "ေလးဖက္ကုန္း" "ဟင္းးေတာ္ပီ ပက္လက္ပဲလိုးကြာ" မနန္းေလးဖက္ ကုန္းမေပးခ်င္ပါ။ ေလးဖက္ကုန္းလိုက္ရင္ ကိုစိုင္းက ဖင္လိုးမွာ၊ မိန္းမေတြဘဝမွာ ဘာကိုေစာက္သည္းေပါက္လည္းဆိုရင္ ေစာက္ဖုတ္ရိွရက္နဲ႔ ဖင္လိုးခံရတာကိုပဲ။ ကေလးေမြးပီးေနာက္ပိုင္း ကိုစိုင္းကအရင္လို ေစာက္ဖုတ္မလိုးေတာ့ပဲ ဖင္ေျပာင္းလိုးေနခဲ့တာၾကာေပါ့။ ခ်စ္ေတာ့လည္း အစလုပ္ ခံေပးရာကေန ေနာက္မ်ားက်ေတာ့ စဖုတ္ထဲကိုးး မထည့္ေတာ့။ "ဘြတ္. ႁပြတ္၊ အားလားးလားး မ ေစာက္ဖုတ္က ပူူေႏြးေနတာပဲကြာ" ႏုတ္ခမ္းသားထူထူနဲ႔ တင္းေဖာင္းေနတဲ့ မနန္းေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိုစိ္ုင္းရဲ႕ စံခ်ိန္မီွလီးျကီးေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ဝင္ထြက္သြားလာေနပါတယ္။ ႏြားသိုးႀကီးတစ္ေကာင္လို ႐ႈး႐ႈး႐ွဲ႐ွဲႏွာမႈတ္သံေပးရင္း အသကုန္ျကံဳးလိုးေနတဲ့ ကိုစိုင္းကအထန္တစ္လိုင္း။ မနန္းကလည္း ေပါင္ျဗဲလို႔ ဇိမ္တယ္အလိုးခံလ်က္။ တစ္ခန္းလံုးမွာ ဖုတ္ ဖုတ္ ဖက္ ဖက္ အသံမ်ား တအင္းအင္း တအားအား ညီးသံမ်ားနဲ႔ လိုးပြဲဆင္ေနၾကပါပီ။
ေဘးတစ္ေစာင္းေျပာင္းလိုးရင္းက ေလးဖက္အေနအထားျပင္လိုက္ေတာ့ မနန္းရင္ဖိုသြားတယ္။ ဖင္လိုးေတာ့မယ္ထင္တယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ေၾကာက္စိတ္လည္းဝင္မိတယ္။ ဘႏွႀကိမ္ ဘႏွခါလိုးလိုး နာေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ ဖင္ခံျခင္းကို ေစာက္ဖုတ္ပါသူ မိန္းမသားပီပီ မႏွစ္သက္၊ အ၆တို႔ ဟိုမိုတို႔ဆိုတာ ေစာက္ဖုတ္မပါလို႔ သာဖင္ေပးလိုးတာေလ မဟုတ္ဘူးလား။ ထင္ထားတာမမွား၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးကိုဆြဲထုတ္လို႔ ဖင္ဝမွာေတ့လိုက္ေတာ့ "ဟာ.. ေမာင္ ဖင္မလိုးနဲ႔ နာတယ္" "ခဏပဲနာတာပါ မကလည္း ေနာက္ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္၊ ခဏပဲ ခဏပဲ" ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ ဖင္ထဲ လီးကို စသြင္းလိုက္တယ္ "ပလြတ္. ႁပြတ္.. ဖြတ္" "အားး အမေလး ကြၽတ္ ကြၽတ္" မနန္းဘလိုတားတား ကိုစိုင္ကေတာ့ မရပါ။ ဖင္ စလိုးေနပါပီး။ "ဖုတ္ ဖုတ္ ဖက္ ဖက္ ႁပြတ္ ဗလြတ္ စြက္ စြက္ ဘြတ္" "အ အား ေကာင္းလိုက္တာ မရာ အင့္ အင္း" ရိွသမ်ွ အင္အားမ်ားသံုးရင္း ဖင္ေၾကာမ်ား ႐ႈံ႕ေအာင္အထိ လိုးခြဲေနတဲ့ ကိုစိုင္း၊ အလူးအလဲ နာက်ဥ္လြန္းလို႔ အံႀကိတ္ခံေနတဲ့ မနန္း...
"တီ.တီ..တီ..." အိမ္ေ႐ွ႕မွ ကားဟြန္းသံၾကားရတယ္။ "ဘယ္သူလဲ မသိဘူးေမာင္၊ ေမာင့္ ဧည့္သည္လားမသိဘူး" "အလုပ္႐ႈတ္တာကြာ ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွ" ဖင္လိုးရက္တန္းလန္းနဲ႔ ကိုစိုင္းညဴညဴစူစူ ေျပာလိုက္တယ္။ Toilet ထဲဝင္ လီးကိုေရေဆး၊ ညဝတ္ေဖာင္းဘီအတိုျပန္ဝတ္ စြတ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ေကာက္စြတ္ပီး ဝန္းတံခါးေ႐ွ႕က ကားစီသြားတယ္။ စိတ္ကေတာ့ သိပ္မၾကည္၊ မၾကည္ဆို သိတဲ့အတိုင္းပဲ မီးကုန္ယမ္းကုန္ လင္ခန္းမယားခန္းဖြင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေကာင္းၾကမွ။
"ဆရာ အိပ္ေနပီလားဗ်၊ sorry ပါ ဆရာ က်ေနာ္ မင္းထက္ပါ" ပရာဒိုကားေပၚကေနဆင္းလာတဲ့ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ ဖင္ေကာက္ေကာက္ ရင္ေမာက္ေမာက္နဲ႔ မင္းထက္ဆိုတဲ့ငတိ။ "ဟာ မင္းထက္ ခုမွပဲေပၚလာတယ္ လာအထဲ" ျခံတံခါးဖြင့္ပီး။ "ရတယ္မဝင္ေတာ့ဘူးဆရာ က်ေနာ္ဆရာ့ကို အျပင္ခဏေခၚ ျပဳစုခ်င္လို႔ဗ်၊ မနက္ျဖန္ ႐ွမ္းေျမာက္ၿပိဳင္ပြဲ က်ေနာ္ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔ရိွလို႔ ေနာက္ပီး ဆရာလည္း ဒိုင္အျဖစ္ပါမွာဆိုေတာ့" စကားကိုဆက္မေျပာေတာ့၊ ေတြးၾကည့္ရင္သိႏိုင္တဲ့အေနအထား။ ဒိုင္အဖြဲ႔ဝင္ အားလံုးရဲ႕ အမွတ္ေပးစနစ္နဲ႔သြားမယ့္ ပြဲစဥ္မ်ိဳးျဖစ္ေပမယ့္ ပထမဆု အဆံုးအျဖတ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံ့လက္ေရြးစင္ေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ကိုစိုင္းဗလရဲ႕ အႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚမွာမူတည္ေနေတာ့ မင္းထက္ဆိုတဲ့သေကာင့္သား သူ႔ကိုလာကပ္တာလည္းမဆန္း။ "ေအာ္ ေအး လိုက္ခဲ့ေပးမယ္ေလ ဘယ္ႏွနာရီရိွပီလဲခု" "၉ နာရီ စြန္းစြန္းပဲရိွေသးတာဆရာ၊ ေနာက္ အေဝးႀကီးမဟုတ္ဘူး မန္ဆူဘုရားနားက ဆိုင္တင္ဗ်" မနန္း ညဝတ္အက်ႌနဲ႔ထြက္လာတယ္။ "နန္းေရ ဒီမွာ မင္းထက္၊ ငါခဏလိုက္သြားဦးမယ္"။
မန္ဆူဘုရား အေနာက္ဖက္နားက BbQ ဆိုင္၊ Vip အလံုခန္းမွာ ကိုစိုင္းဗလနဲ႔ မင္းထက္။ "ဆရာေသာက္ဗ် ဆရာ အတြက္ တကူးတကလာျပဳစုတာ က်ေနာ္က ဒါေတြ ေ႐ွာင္ေနရတယ္ ၿပိဳင္ပြဲရိွလို႔ ဟဲဟဲ" "ငါလည္း သိပ္မေသာက္ျဖစ္ဘူးကြ၊ ေဘာ္ဒါေတြဆံုမွ ေသာက္ျဖစ္တာ" ငဲ့ေပးထားတဲ့ ဘီယာကိုေမာ့ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ ငါးကင္၊ ၾကက္ေတာင္ပ်ံ၊ ရံုပေတသီး၊ အသည္းအျမစ္ စားစရာအျမည္း အလ်ွံအပယ္ စံုလို႔ပါပဲ။ ေသာက္ရင္းျမည္းရင္းစကားေျပာရင္း ၁၀နာရီ ပတ္လည္ ေရာက္လာခဲ့ပီ။ မင္းထက္က ကိုစိုင္းနဲ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္ လာကပ္ထိုင္ပီး၊ "ဆရာ မနက္ျဖန္ ပြဲအတြက္ နည္းနည္းေလာက္ က်ေနာ့္ကို support ေလးလုပ္ေပးပါဦး" "ေဟ မင္းက ငါ့ကို တစ္ဝိုင္းနဲ႔ လက္ထိုးတယ္ဆိုပါေတာ့" "ဟာ အဲ့လို သေဘာမဟုတ္ရပါဘူးဆရာရယ္၊ က်ေနာ္က ဆရာနဲ႔မဆံုတာလည္းၾကာ ေနာက္မနက္ျဖန္ဆို ၿပိဳင္ပြဲနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနမွာမို႔ ဒီေန႔လာေတြ႔တာပါ၊ တျခားေၾကာင့္မဟုတ္ရပါဘူး" ျပာျပာသလဲ႐ွင္းျပေနတာ။ မင္းထက္က မိဘေဆြမ်ိဳးအလိုက္ခ်မ္းသာလာတဲ့ လူခ်မ္းသာအသိုင္းအဝိုင္းက၊ အရာရာကို ေငြနဲ႔ေျဖ႐ွင္းပီး ေအာင္ျမင္မယ္ဆို ဘာရင္းရရင္းရ၊ ေနာက္ ေအာင္ျမင္မႈကိုလည္း တလႊဲအသံုးခ်ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္။ ခုၿပိဳင္ပြဲကိုလည္း သူ႔ထက္အစစသာတဲ့ ေဘာ္ဒီပိုင္႐ွင္ေတြၾကားက သူ႔ကို အႏိုင္ေပးေစခ်င္လို႔ ကိုစိုင္းဆီ ေရာက္လာတာ။ "ေနာက္ပီး ကားေပၚမွာလည္း ဆရာ့အတြက္အားလံုးျပင္ဆင္ထားပါတယ္၊ ဆရာအိမ္ျပန္ရင္ယူသြားေပးပါ၊ က်ေနာ့္ ေစတနာလက္ေဆာင္ပါဗ်ာ" "ေကာင္းပါပီ မင္းနဲ႔ ဆရာ့ၾကား ဘားမွသိပ္ေျပာစရာမလိုပါဘူးကြာ မင္းအေၾကာင္းလည္း အကုန္သိေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား" "ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ" ဝင္းမြတ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ျပန္ေျဖလာတယ္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ဒီေလာက္ျဖစ္လွတဲ့ေကာင္ပညာျပရေသးတာေပါ့ကြာ။
"ခဏမင္းထက္၊ စိန္ပန္းလမ္းဘက္ေမာင္းေပးကြာ" ဆိုင္ကျပန္လာပီး အိမ္ကို တန္းမျပန္ဘဲ တျခားလမ္းကိုေမာင္းခိုင္းလိုက္တယ္။ "ဟိုေ႐ွ႕က ေညာင္ပင္ဝိုင္းနား ကပ္ရပ္လိုက္ ဆရာမင္းကိုေျပာစရာရိွတယ္" "အိုေကဆရာ"။ "မင္းမနက္ျဖန္ ဘာဆုလိုခ်င္လဲ" "ရရင္ေတာ့ဆရာရယ္ ပထမဆုေပါ့" "ပထမဆုလိုခ်င္လား၊ ေအး လိုခ်င္ရင္ ငါ့လီးစုပ္ေပး" "ဗ်ာ!!!" ထင္မွတ္မထားတဲ့ စကားမို႔ မင္းထက္တစ္ေယာက္ မ်က္စိမ်က္ႏွာကြက္ကနဲပ်က္သြားတယ္။ "ငါ ခိုင္းတာသာလုပ္ မင္းပထမရေစရမယ္ အာမခံတယ္" ဘာသံမွမထြက္။ ခဏၾကာေတာ့ "ဆရာ အာမခံလား?" "ေျပာပီးပါေကာလား အာမခံတယ္၊ ေနာက္ပီး ဘယ္သူမွမသိေစရဘူးကြာ။"
တင္းေထာင္ေနတဲ့လီးကို ညဝတ္ေဖာင္းဘီတိုထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ လက္ေမြးမဲမဲမ်ားဖံုးထားတဲ့ျကားက ေငာက္ကနဲထလာတယ္။ အေၾကာအၿပိဳင္းျပိုင္းနဲ႔ ကိုစိုင္းလီးႀကီးက သံမဏိေခ်ာင္းျကီးအလား။ အထက္ေအာက္ အစုန္အဆန္ ဂြင္းထုေပးေနတဲ့မင္းထက္၊ တီးတိုးညီးရင္း ဖီးလ္တက္ေနတဲ့ ကိုစိုင္းဗလ။ ညအေမွာင္ထက္ပိုေမွာက္တဲ့ ကိေလသာ အေမွာင္ထဲမွာ... "မႈတ္ေပးေလကြာ" မင္းထက္ ေခါက္ငိုက္စိုက္ခ်ကာ ကိုစိုင္းလီးကို ကုန္းမႈတ္ေပးပါေတာ့တယ္။ "ေအာ့ ေဝါ့...အု. အြက္" လီးစုပ္ေနက်မဟုတ္တဲ့အတြက္ အန္ခ်င္သလို ပ်ိဳ႕ခ်င္သလိုအသံမ်ားနဲ႔ အသက္႐ႈမ်ားပင္က်ပ္ေနပါေတာ့တယ္။ လီးႀကီးကေတာ့ တင္းမာပူေႏြးစြာ မင္းထက္ ပါးစပ္ထဲမွာ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္လ်က္။ ခံုကိုအေနာက္ဖက္ဖိခ်လိုက္ပီး မင္းထက္ကိုဆြဲလွဲ ခြလိုက္ေတာ့ "ဟာ! ဆရာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ" "ပါးစပ္ပိတ္ထား. ငါဖြလိုက္ရင္ မင္းနာမယ္၊ အခု ငါ့ဆႏၵအတိုင္း မင္းလိုက္ေနေပးကိုေပးရမယ္" တစ္ခုလိုခ်င္ တစ္ခုရင္းရတယ္ဆိုတဲ့ စကားလည္းအသိသားမလား။ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ရမလဲ၊ မင္းထက္တစ္ေယာက္ ပထမဆုကို ဖင္ခံပီးရဖို႔ အေၾကာင္းကဖန္လာပါေတာ့တယ္။
"အားး ဆရာ! နာတယ္ဗ် ေျဖးေျဖး" ေျခ၂ေခ်ာင္းကို ပုခံုေပာ္ထမ္းပီး ဆူထြက္ေနတဲ့ ခ်ီးေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ အတင္းထိုးသြင္းေနရတာကလည္း လြယ္လွတယ္မဟုတ္... "အား ဆရာ၊ အားး ဆရာ!" စြတ္ေအာ္ေနတဲ့ မင္းထက္ ပါးစပ္ထဲ စြတ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ကို ခြၽတ္ပီး စို႔ေပးထားလိုက္တယ္။ ဝူးဝူးဝါးဝါး အံႀကိတ္သံမ်ားနဲ႔ မင္းထက္၊ စအို ကြဲမတက္ ခံစားေနရပီ။ တဆံုးဝင္သြားတဲ့ ၆လက္မေက်ာ္ လီႀကီးကေတာ့ တေျဖာင္းေျဖာင္းျမည္ေအာင္ ႐ိုက္လိုးလိုးေနပါေတာ့တယ္။ ကိုစိုင္းစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ "လိုခ်င္ဦး ပထမဆု၊ လိုခ်င္ဦး ပထမဆု".....
(ၿပီးပါၿပီ)
PS; ဒီဇာတ္လမ္းဟာ အငယ္ေကာင္ၾကည့္ဖူးတဲ့ အျပာကားတစ္ကားအေပၚအေျခခံေရးထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပီး မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကိုမ်ွ ထိခိုက္ေစာ္ကားလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ေရးထားျခင္းမဟုတ္ပါခဗ်။ ဇာတ္ကားအေပၚအေျခခံပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ့ထားျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ အားေပးၾကပါဦးလို႔ ေျပာလိုက္ပါရေစခဗ်။။။
Monday, February 5, 2018
ပထမဆု
About OZUMI -
Author Description here.. Nulla sagittis convallis. Curabitur consequat. Quisque metus enim, venenatis fermentum, mollis in, porta et, nibh. Duis vulputate elit in elit. Mauris dictum libero id justo.